Écht.... HEMA

Als trouwe Hema-fan vind ik dit een super-site:

http://producten.hema.nl/

Ook voor wie geen echte fan is, is een bezoekje best de moeite waard.

Met vlag en wimpel

Vanmorgen ging ik met jongste naar het consultatiebureau voor de ogentest. Het resultaat van de eerste test was wat dubieus, dus mocht hij vandaag voor de herkansing. Omdat hij bij de eerste test de (vreselijk ouderwetse) plaatjes gewoon niet herkende, hadden we deze keer geoefend. Dat kerkje met die wolk erboven is een sleutel en dat is een kan, daar kun je bijv. water of melk in doen. Kunnen ze daar nu echt niet eens een modernere versie van maken, computers, mobieltjes, een skateboard, dat herkennen de koters van nu wel, maar hoeveel mensen hebben nog een fluitketel op het fornuis staan?

Maar goed, onze kleine man is voor de ogentest wederom totaal gezakt (en nu hebben we een verwijsbriefje voor de oogarts/orthoptis in huis...). Wordt het een brilletje of afplakken of valt het allemaal wel wat mee?. Of waren het de externe factoren die parten speelden? 'Ik moet plassen'. 'Deze bril doet zeer, au, mijn neus'. 'Ik vind plaatjes kijken niet leuk'. 'Ik wil spelen'.

Voor mij is jongste in ieder geval met vlag en wimpel geslaagd. Want wat was zijn reactie bij het zien van dit plaatje?

Dat is een.... brei.

Kijk, dat vind ik nu leuk, dat mijn kind een vlag aanziet voor een breiwerkje.

Maxibreien

Gigantische naalden, 1000 draden, dat is nog eens een bijzonder breiwerk!

Extreme Knitting (youtube)

Van begin tot eind

Ondanks dat ik nu zo ongeveer anderhalf jaar spin, heb ik nog amper met mijn eigen spinsels gebreid (een keer een bloemetje gehaakt, dat telt niet echt mee). Vraag me niet waarom, ik kan het niet goed verklaren. De wolletjes vind ik vaak te mooi om ze voor 'zomaar iets' te gebruiken en inspiratie voor hét ultieme project komt niet vanzelf aanwaaien. Dus groeit de voorraad handgesponnen garens én het besef dat ik wonderlijk bezig ben.

Dus... heb ik afgelopen week de stoute schoenen aangetrokken en een sjaal gebreid.


Superzachte merinowol geverfd, daarna gesponnen, Navajo-getwijnd (3-draads) en vrijwel direct een Drop Stitch Scarf opgezet. Met meer steken dan het patroon aangeeft voor een wat breder exemplaar.




Het begin: rechtsonder de regenbooggeverfde merino lontwol.

Gesponnen tot een dun draadje.




Navajo-ply voor een 3-draads garen.
Ongeveer 115 gram, 325 meter.





En geen plekje in de wolmand voor deze streng. Gelijk op de pennen.






Hier zie je goed hoe de kleuren verlopen in de draad. Voor het effect van deze sjaal hadden de kleuren langer door mogen lopen, zodat je elk patroondeel een overgang van kleur hebt. Ik ga dit patroon ongetwijfeld nog een keer breien en zal dan 'met voorbedachte rade' de wol ervoor spinnen. Het patroon is erg simpel, maar het effect vind ik bijzonder.

De kleuren zijn niet helemaal 'Judith', maar ik ben gepast trots op het resultaat. Mijn eerste, echte van-begin-tot-eind-project (oké, oké, niet helemaal vanaf het begin, want de lontwol kocht ik gewoon schoon).



Tadaaaa....



En nog even een close-upje van de 'gevallen' steken:





En nu ik de smaak van het breien met eigen wolletjes helemaal te pakken heb, heb ik ook al een nieuw project in gedachten. Sokkenwol spinnen.


Het begin is er, de wol is geverfd:



Wordt vervolgd.

Pimp your wheel

Er is de laatste tijd nogal wat veranderd op spinnewielgebied hier in huis. Ik kocht een Louët S10 DT, ik kreeg een Ashford Traditional en daardoor was mijn Ashford Kiwi eigenlijk over en teveel. Gelukkig heeft het fruithapje inmiddels een nieuwe eigenaar gekregen en als ik de verhalen en foto's mag geloven, zijn die twee een goede match.

Tot aan de Handwerkbeurs (eind oktober, Rotterdam) dacht ik dat mijn liefde voor mijn Louët (S10, dubbeltrapper) erg diep zat, maar ik geloof dat ik er een nieuwe liefde bij heb. Ik heb daar op een Majacraft Rose gesponnen en mijn hemel, wát een fan-tas-tisch spinnewiel. Mijn Louët spint heerlijk, maar de Rose, ik heb er geen woorden voor (en dat overkomt me niet zo snel :o), zalig in het kwadraat. Ik ging zitten en het ging vanzelf, dun en gelijkmatig en rustig. Ik moest me er echt achter weg slépen (en toen ik een 2e kans kreeg, ben ik er weer even achter gekropen...). Verliefd, gewoonweg verliefd. Op een spinnewiel. Het moet niet gekker worden. Alleen de prijs.... slik...

Maar goed, terug naar de Traditional. Die kreeg ik een poosje terug van mijn tante, die hem al jaaaaaaren ongebruikt op zolder had staan. Ik heb er een poetsdoek overheen gehaald, een beetje aan gesleuteld en her en der wat vet op gesmeerd. En nu loopt ie als een zonnetje. En zo spint ie ook.

Wat hangt daar nu aan de linkerkant?

Een zakje, een stoffen zakje.

Voor wol. Er past ongeveer 150 gram ongesponnen wol in. Zo heb ik het direct bij de hand, maar niet voor de voeten liggen. En ja, het blijkt dus heel handig in de praktijk.

Potje, potje, keteltje

Greetje begon ermee, ze liet haar theepotten zien op haar weblog (waar ik me enorm zat te verlekkeren aan haar gele emaille theepot). Haar laatste aankopen deden me glimlachen. Allebei hebben we 'onlangs' een stenen theepot met stippen en een emaille exemplaar aan onze collectie toegevoegd. Wat is toeval?

Maar na Greetje kan ik natuurlijk niet achterblijven, hierbij mijn theepottenparade.



Columbus (het ei van...) is al jaaaaaaaaren onze trouwe warmhouder. Gekocht in mijn 'gele periode', maar nog steeds dagelijks in gebruik. Wegens een beginnend lekprobleempje zijn we inmiddels wel op de uitkijk voor een andere thermoskan, maar tot nu toe hebben we geen goede vervanger gevonden (eisen: kleurig, druppelvrij, anderhalf liter, met handig indrukdeksel... en nee, wij stellen he-le-maal geen hoge eisen aan een nieuwe thermos...).

Even poseren nu:




Wit met blauwe stippen en emaille klavertje vier. Beiden gevonden tijdens kringloopwinkelen. In de beker en glazen pot losse bosbessenthee.

De rest:

Met de klok mee: Dubbelwandige theepot (Duet van Bredemeijer). Ooit heel duur gekocht, maar gaat een leven lang mee (althans dat hield ik mezelf voor toen ik hem kocht). Kleurige thermosfles (online gekocht bij de Hema en bleek bij thuiskomst veel te klein voor echte theeleuten). Stenen theepot in een jasje. Heel lang geleden gekocht met heel veel korting (inruilactie oude theepot). Staat eigenlijk werkeloos in de kast, maar toch kan ik hem niet weg doen (ra ra klapsigaar). Op het onderste plankje mijn favoriete verse-kruiden-theepot (citroenmelisse of munt uit de tuin hóren in deze glazen pot) en een klein potje dat ik zelf heb beschilderd en bestipt. Precies goed voor de thee als ik alleen thuis ben.

En dan ook maar even mijn lievelingsbeker.

Met een varken-in-de-modder-cakeje. Gebakken voor oudste's verjaardagsfeestje. En ja, ze waren heeeeeeeerlijk.

Waar is het behang?

Wat krijg je als je dit combineert:

* 1 Peuter die even lief boven gaat spelen.

* 10 Minuten ongestoord bellen.


Met een beetje pech dit....

Net buiten beeld: Bingo en Rummycub.... veel kleine, losse onderdeeltjes...

Chaos, complete chaos!

Peuterlief (lief? stout!) heeft zich lekker uitgeleefd op broers kamer. Krukje bij de kast geschoven en in een mum van tijd alle spelletjes en puzzels over de vloer.... Aaaaaaaargh.





Tijdens de middagdut van de dader (die voor straf met blote voeten naar bed moest) heb ik alles zitten uitzoeken en in de juiste dozen terug gestopt. Pffffff, ik kan leukere klusjes bedenken.

Maar goed, nu ziet het er weer uit alsof er niets is gebeurd. En het voordeel: Alles is (nog) compleet en ik weet nu precies wat we hebben en wat we dus niet aan Sinterklaas hoeven vragen ;o)

Aanvulling: Het ergste was nog dat de kleine dondersteen na zijn middagdut zijn kamer uitliep, een blik in broer's kamer wierp en zei: 'Mamma, heb je opperuumd?'...... Stiekem moest ik toen toch wel even lachen :o)

Geen tijd voor verveling...

Ik ga op reis en neem mee...

Wol, naalden en patroon voor een paar Felted Clogs voor mezelf.

Sokkenwol, naalden en patroon voor een paar sokken volgens het Master Upstream Pattern van Cat Bordhi.

Het begin van een Tomten Jacket voor M.



En....

Mijn Ashford Kiwi die we bij haar nieuwe eigenaresse gaan brengen.

Slagveld

Enorm gestegen op mijn to-do-lijst: muggengordijnen of horren maken!

In 1 dag gevangen, het is om niet goed van te worden. Dagje mooi weer, deuren open en dan krioelt het van de vliegen binnen. Whaaaaaaaaaaah!

En nee, daar helpt dít jammer genoeg niets tegen :o(

Links: citroengeranium, rechts: vleesetende plant;
Je zou denken dat we een hekel aan vliegen en muggen hebben (ja, ja, JA)

Record?

Hij is vroeg dit jaar....

Hállo, het is 1 September....


Ik was van plan om een foto te maken van de stapels sinterklaaskoekjes, maar het was ontzettend druk in de winkel. Toen heb ik (uiteraard enkel en alleen als bewijsmateriaal voor mijn weblog) een pak 'sintjes en pietjes' in mijn wagentje gegooid. Ze liggen nu achter in de kast en komen voor half november niet weer te voorschijn (en dat is vroeg genoeg, ik heb gezegd, oef!)

Oogst!

Mijn inpandige kas is goed gekeurd. De gele tomaatjes die het heeft opgeleverd zijn óók goed gekeurd. Zo zoet, zooooo heerlijk. We vechten er nog net niet om, maar man man, wat smaken ze goed.

Volgend jaar komen er weer gele tomatenplanten, dat is wel zeker :o)

Dance arond the world...

Als je 4,5 minuut over hebt, moet je echt even dit filmpje op YouTube bekijken. Het dansje, de vrolijkheid die van je scherm spat, het liedje dat op een wonderlijke manier blijft 'hangen', wij vinden hem super!

http://nl.youtube.com/watch?v=zlfKdbWwruY
Kies voor 'watch in high quality'.

En ja, ik zal mijn best doen om weer een betere blogger te worden.
Het was te lang stil hier hè?

Doeg,
Judith

Martelwerktuig

Nog een paar 'oude' foto's voor ik (eindelijk) mijn buit van de Countryfair laat zien (je moet het eigenlijk niet zien, maar voelen!).

Een paar weken geleden heb ik met een bult Romney wol gespeeld.
Eerst gewassen en geverfd.

Blauw, blauw, ik hou van jou :o)


En daarna buiten in het zonnetje de boel met mijn handkaarden spinklaar gemaakt.

Rest me 1 vraag: Zijn die handkaarden nu van die gevaarlijke attributen of ben ik gewoon bovengemiddeld onhandig met die dingen?

Wat zie ik?

Kijk, kijk, het werkt, mijn inpandige kas....

Tomaatjetjetje

Paprikaatjetjetje

3 Paprikaplanten zijn wegens luis inmiddels naar buiten verhuisd (note voor mezelf: morgen weer eens met het spirtus-zeepsopje erbij langs). De planten binnen groeien als kool . Nog een dag of 2, gok ik, dan moet ik de beide tomatenplanten toppen, dan zitten ze tegen de bovenrand van het bloemkozijn.

Rood met witte stippen.....

Vorig weekend gekocht op de Farm- en Countryfair in Aalten.

De 'roze met witte stippen' zaten niet goed, maar zouden wél beter bij mijn planten hebben gepast :o)

Rest van de fair-aankopen volgt. Want jullie denken toch niet dat deze klompen het enige is waar ik mee thuis ben gekomen?

Orde, orde

De afgelopen tijd is er ongemerkt (ach, wie hou ik voor de gek, het ging natuurlijk doelbewust) nogal wat spinbaar materiaal mijn hobbykamer ingeslopen. Van ons textiel-uitje en bezoek aan Hawar bracht ik wat Tussah- en Moerbeizijde mee en een mengsel van katoen met Tussah. Oh ja en een stukje wollen naaldvlies om eens mee te spelen.



Poging 1, met opliggende 'vlammetjes' van wol en zijde.

Hawar heeft een fantastisch assortiment, je zou me er een dag op kunnen sluiten, ik keek er mijn ogen uit. Volop inspiratie. Jammer genoeg zijn hun prijzen erg hoog, dus ik heb me ingehouden (ik weet dat de meeste materialen elders goedkoper zijn te verkrijgen). Ik heb staan lekkerbekken voor de kast met Noro-garens. Maar nee, niets meegenomen. Ik heb nog 2 bollen Noro Kureyon liggen en verder geen concrete plannen voor de andere garens. Maar die kleuren, die mengsels, jummie. Wat ik verder nog wel meenam, is het boekje: Wild van Vilt (foto elders in dit blogje) en een zakje restbollen.

Alle bollen waren ongelabeld, dus ik heb even een brandproef gedaan voor een snelle determinatie van de garens. De roze fikt als een gek, dus dat is zo synthetisch als maar kan. De paarse is een katoenen bandjesgaren. In de bovenste pluizige bollen zit mohair. En de onderste 4 bollen is alpaca (wellicht gemengd met wol). Ik weet nog niet wat ik ermee ga maken, maar er stond zo'n aanlokkelijk prijsje op de zak, dat ik het niet kon laten liggen. Ik bedoel maar, 4 bollen alpaca is geen straf om in huis te hebben. En de rest komt ook wel op, ooit. En anders geef ik het aan iemand die er wel een passende bestemming voor heeft.

Ik moest erg lachen toen A, de vriendin van mijn moeder zei: 'Zij zijn op deze manier van hun restanten af en wij zitten ermee'. Inderdaad, zo werkt het. En we trappen er nog in ook ;o)

De 2 andere 'punten' van ons reisprogramma zijn beslist een paar woorden waard. De eerste was de weefkunst-tentoonstelling in de Kijkzaal van de Bibliotheek in Wolvega. Die, ik moet het toegeven, geweldige dingen omvatte. Ik zag het niet zo zitten, een weefexpositie, dus had mijn vader meegelokt naar de plaatselijke kringloopwinkel. Toen die dicht bleek te zijn, zijn we toch de bibliotheek ingelopen en daar werd ik blij verrast. Prachtige dingen hingen en stonden er. Kunstwerken, mooi, mooi. Ik zou er zo een aantal van in huis willen hangen en zetten.

Daarna gingen we naar een expositie van handgemaakte kleding en gebruiksvoorwerpen uit (een deel van) China. Het was in het museum in Vledder (valse kunst, moderne glaskunst, etsen, enz.

Mijn hemel, wat een priegelwerk. Honderdduizend miniscule borduursteekjes, bandweefseltjes in naaigaren-dikte. Prachtige foto's. Indigo-geverfde kleding. Mooi, prachtig, geweldig. Dat dit allemaal door mensenhanden is gemaakt, ik was onder de indruk.

Het jasje links is handgeverfde indigo dat na het verven met een houten hamer is bewerkt. Daardoor wordt de stof ahw gepolijst en krijg je een prachtige glans. En de kleur, zo diep, bijna zwart. Mooi hoor.

Van ons 'schoolreisje' terug naar de binnen gestroomde (spinbare) materialen. Ik heb vanmiddag de boel eens wat geordend, in gripzakken gedaan én gelabeld, want ik begon het overzicht te verliezen. Eerst denk je dat je alles wel kunt onthouden, maar op een gegeven moment raak je toch de draad kwijt tussen al je vezels. Als ik wil spinnen, kan ik kiezen uit:
- Bluefaced Leicester
- Polwarth
- Fijne wol met zijde
- Alpaca
- Coburger Fuchs
- Moerbei- en Tussahzijde
- Katoen met Tussah
- Romney
- Gotland (meer geschikt om mee te vilten)
- Tencel (gemaakt van houtvezel)
- Bamboe
- Soja-zijde
- Ramie
- Mohair
- Merino superwash
- Merino
- IJslandse wol
- Duitse Eiderwol

Ik heb nog een paar leuke mengsels liggen die ik zelf heb gekaard:
- Romney-zijde
- Romney-bamboe

Van sommige materialen heb ik maar een kleine hoeveelheid, gewoon om te kijken hoe het spint en waar ik het voor kan gebruiken. Sommige wol heb ik al geverfd en de Romney-zijde heb ik gekaard met geverfde zijde. Ik kan zo genieten van de bak met al mijn 'wolletjes', ik vind het zo'n mooi gezicht, al die soorten, al die kleuren, al die mogelijkheden.

De boekenkast is ook 'iets' uitgebreid de laatste maanden. Het spinboek kocht ik op Marktplaats. Wild van Vilt bij Hawar. De rest bij Bol (deels voor kadobonnen). Ik vul voor Nipo online enquetes in en daarmee spaar ik voor Bol-bonnen. Ik kreeg er laatst 4 tegelijk en die wilde ik verzilveren voor een aantal boeken van mijn wensenlijstje. Netjes de boeken besteld, bestelling bevestigen en je dan realiseren dat je vergeten bent de codes van de kadobonnen in te voeren. Dom.... of heel slim.... want dan kun je dus nóg een keer een bestelling plaatsen.

Favorite Socks
The Ultimate Sock Book
The Crafter's Companion
Knitter's Almanac
Big Book of Handspinning
Wild van Vilt
Het Spinboek (volgens mij alleen nog maar 2e-hands te krijgen)

Och jee, vergeet ik toch bijna het boek van Stephanie Pearl-McPhee: Knitting Rules!

En nu ga ik de spullen bij elkaar zoeken voor ons weekendje Achterhoek. We gaan zaterdag naar de farm- en Countryfair in Aalten. Ik heb er zoooo'n zin in. Geen idee wat er in mijn tas springt zaterdag, jullie merken het vanzelf :o)

Zomer in een flesje

Vorige week schreef ik een bericht over mijn recente verfsels en vlierbloesemlimonade (en ja, er zat een verband tussen die 2), compleet met foto's. Maar tijdens het bewerken, ging er iets mis en tjoep, heel het bericht verdwenen in cyberspace (het enige dat overbleef was een opgeslagen versie met alleen de letter n :o(

Voor nu dus even alleen het recept voor vlierbloesemlimonade, het kan nog net. Straks zijn de vlieren uitgebloeid en moet je weer een jaar wachten.

Vlierbloesemlimonade

Pluk een mand of emmer vol vlierbloesemschermen (let op: niet van de soort met de bonte bladeren, die zijn niet geschikt). Dus gewoon van de huis-tuin- en keukenvlier die je overal tegenkomt. Kijk ze na op spinnetjes en andere onregelmatigheden. Knip eventueel de grootste stelen af (scheelt ruimte in je pan, maar nodig is het niet). Stop de schermen in een grote pan of emmer en giet er water op, zodat de schermen onder staan (leg er eventueel een deksel op om ze ónder te houden). Laat het een nacht staan. Je kunt de boel ook (au bain marie) verwarmen, gedurende 2 uur, maar dat maakt het wat mij betreft onnodig omslachtig.

Giet het water door een zeef. Als je heldere limonade/siroop wilt maken, kun je het beste het water door een koffiefilter gieten. Anders blijft er stuifmeel in het water achter, waardoor de limonade een beetje troebel kan worden. Voor de smaak maakt het geen verschil, enkel voor het oog.

Check hoeveel water je hebt. Standaardregel is: voor elke liter vocht gebruik je 1 kilo suiker.

Nu kun je citroensap (en eventueel citroenzuur) toevoegen, voor de smaak en conservering. Citroenzuurkorrels koop je bij de drogist, gebruik 1 eetlepel per liter vocht. Je kunt een verse citroen uitpersen of een flesje gebruiken. In een flinke pan vocht knijp ik een heel flesje citroensap leeg.

Ik breng het vocht aan de kook en voeg dan al roerend de suiker toe. Je kunt ook de suiker in het koude vocht doen en dan de boel opkoken, maar mijn ervaring is dan dat je goed moet roeren, anders kan de suiker onderin de pan aanbranden. Ik werk dus liever 'andersom'.

Zet voldoende schone flessen (en bijbehorende metalen doppen/deksels of rubber afsluitdopjes) klaar. Schoon werken is echt heel belangrijk om bederf te voorkomen. Kook daarom bij voorkeur de flessen uit met een beetje soda (niet te veel, want het geeft dan een wittige aanslag). Goed heet afspoelen en op de kop op een schone theedoek wegzetten tot je ze vult.

Glazen potten kun je trouwens geweldig goed schoonmaken in de afwasmachine. Bij flessen werkt dit jammer genoeg minder goed, omdat de hals te smal is om goed schoon te worden gespoeld. Die maak ik dus altijd handmatig schoon.

Laat het vocht even goed doorkoken en vul dan de flessen. Een trechter is onmisbaar. Sluit de flessen direct na het vullen en zet je een minuut of 5 op de kop (om omvallen te voorkomen, kun je ze bijvoorbeeld in het vergiet zetten dat je gebruikte om het water op te vangen en in mijn geval nog steeds op het aanrecht staat :o).

Zet de flessen (let op: heet!) na die 5 minuten weer rechtop, op een theedoek (om je aanrecht te beschermen en een te groot temperatuursverschil te voorkomen). Af laten koelen, etiketje erop. Zoek een donkere, droge plek in huis om de flessen te bewaren (trapkast, keukenkast). Geniet van je inmaak!

De flessen zijn sowieso een jaar te bewaren, maar mijn ervaring is dat ze veeeeel langer goedblijven. Hoe schoner je werkt, hoe minder kans op bederf. Je ziet trouwens al snel of er iets mis is gegaan met de inhoud (doordat de limonade licht/doorzichtig is). Als er ondefinieerbare flarden in rondspoken, kun je het beter niet meer drinken :o)

Vlierbloesemlimonade gebruik je als ranja, je lengt het aan met water (of karnemelk, mijn all-time favoriet op warme dagen). Het smaakt zoals de vlieren ruiken. Zomer in een fles!

Voor wie het leuk vindt, ik heb ook een recept voor vlierbloesempannekoekjes. Heel simpel, heel lekker, heel zomers. Roept u maar, dan tik ik het over.

Hond?!

Wat? Krijgen we een hond? Hoera!

Nee. Sorry jongens, mamma is gewoon te krenterig om echte wolkammen te kopen....

Droog!

Zindelijk
Luierloos



Ik ben trots, ons kleine manneke draagt overdag onderbroekjes ipv luiers. Al meer dan een maand (huh, de tijd vliegt) en het gaat hartstikke goed. Afgelopen week had hij een 'slechte' dag met meerdere plasongelukjes, maar in het algemeen komt alles in de wc terecht. Hoera, weer een mijlpaal. Tijdens het slapen heeft hij nog wel een luier om, maar die van de middagdut blijft al best vaak droog. We zijn er bijna, we zijn er bijna ;o)

We moesten ihkv het onderzoek rond zijn niersteen, een dag lang urine opvangen. Dat hebben we maar aangegrepen om de luier ook daarna uit te laten (hij had tenslotte al wat signalen afgegeven er 'klaar' voor te zijn). De eerste dagen was het even doorbijten, het ging steeds mis, vooral met poepen. Bleeeeh, niet fijn. En net op het moment dat ik bijna de moed begon te verliezen (en ineens snapte waarom er ouders zijn die hun kind tot hun 4e in wegwerpluiers rond laten lopen :o), viel het muntje. Hoera voor onze kleine grote man.

En dezelfde kleine grote man wil zich ook het liefst zelf aankleden. Zelluf doen is het motto.

Dat hij daardoor de helft van de tijd erg charmant gekleed gaat, nemen we op de koop toe :o)

Korte broek achterstevoren, laarsjes verkeerd om. Goed oefenen jongen, dan komt het vanzelf goed.

Box Bag

Wat is dat toch met tasjes en zakjes? Heb je daarvan ooit genoeg? Ik niet in ieder geval. Telkens denk ik dat het toch weer beter/handiger/mooier kan. De ultieme tas, bestaat die??

Al eerder maakte ik breiproject-tasjes. En die gebruik ik ook heel graag. Ideaal als je onderweg of elders wilt breien en je breiwerk/bol/naalden niet wilt beschadigen/verliezen.

Op het internet kwam ik wel eens van die mooie Box Bags tegen, die leken me handig én leuk om te maken. Maar ja, een rits in combinatie met een voering, daar moest ik wel even 3 keer voor slikken en diep nadenken over de juiste volgorde van zo'n naaiproject. Gelukkig bracht ook hier het internet weer uitkomst, want ik vond een handige tutorial online. Zo hoefde ik niet zelf het wiel uit te vinden, gemak dient de mens.

Ik heb de aanwijzingen wel een beetje aangepast, zo heb ik voor de 'hoeken' aan de binnenkant mijn lockmachine gebruikt.



Nummer 1. Heel roze, heel vrolijk. Groot genoeg voor een bol sokkengaren en een sok-op-de-naalden én mijn onmisbare blikje met mijn brei-onmisbaarheden :o)

Het blikje vond ik tijdens onze laatste vakantie op de hergebruikersmarkt. Mijn vorige blikje was eigenlijk net te klein en het was zo'n gewurm om alles erin te krijgen. Dit blikje is een slag groter en 2 slagen practischer.

Zal ik eens vertellen wat er in mijn blikje zit, dat zich altijd ophoudt in de buurt van mijn sok(ken)-op-de-naalden?

Mijn kabelnaaldenhoudertje, mijn toerenteller, een inklapbaar schaartje (uit de outdoorwinkel), een telsteen (dobbelsteen met 12 ogen in dit geval), een aantal stekenmarkeerders, stopnaalden met punt om draadjes weg te werken, een mini-rolmaatje en ernaast een blikje met stekenmarkeerders die ik graag gebruik om gebreide toeren bij te houden.

Helemaal enthousiast door Box Bag nummer 1, ontstond ook nummer 2. Iets kleiner, maar nog precies ruim genoeg voor een sok-onderweg.

De rits komt uit de kringloopwinkel. Nieuwe ritsen vind ik altijd zo duur en hier op het eiland zijn ze niet (meer) te koop, dus als ik in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt ritsen van goede kwaliteit en in gangbare kleuren vind, neem ik ze mee. Ik heb dus een klein voorraadje, heel handig.

Het lusje komt van een veter die in een ver verleden in een paar gympen zat. Ik heb ze toen vervangen voor een wat minder opvallend exemplaar, maar de veters zelf heb ik bewaard. En dan komt er een moment, dat ze goed van pas komen. Weggooierige types zullen hier van gruwen. Bewaren voor ooit. Ik ben er heel goed in :o)

Nee, de rits zit er niet scheef in, de Box Bag is wat ingezakt. Misschien maak ik nog eens eentje met een laagje plakvlieseline tussen voering en buitenstof, zodat er wat meer 'vorm' in zit.



Ritsen en voeringen, ik ben er niet meer bang voor :o)

Reuzen en kabouters

Het begon met 2 strengen limegroene Soedanwol (tapijtwol) die ik anderhalf jaar geleden bij de opheffingsverkoop van de enige garenwinkel hier op het eiland vond. Geen concrete plannen voor, maar ik kon ze niet laten liggen. Voor € 0,50 per stuk zou ik er ongetwijfeld ooit een bestemming voor vinden.

Het werden dus kindersloffen. Op dikke naalden gebreid, daarna een paar keer meegewassen in de wasmachine, tot ze lekker dik en stevig waren. Met een laagje latex eronder tegen het uitglijden. Winter, kom maar op.

En daarna had ik de smaak te pakken. Op Marktplaats vond ik een doos Soedanwol. Hele strengen, restbolletjes. In allerlei kleuren. Ik kocht hem voor een prikje (de porto was hoger dan de wol zelf).

Alles gesorteerd, nieuwe bolletjes gedraaid en de boel op kleur gelegd.




Hmmm, daar kan ik minstens 3 paar grote sloffen van breien.




Paar 1 werd supergroot, een reus zou er blij mee zijn :o). Ik moet het boordje nog even vastnaaien en dan gaan ze het vilt-traject in. Altijd spannend. Want in een wasmachine heb je weinig (geen) controle op de mate van vervilten. Maar deze sloffen zijn zo groot, dat ze altijd wel iemand zullen passen op het eind van de viltmarathon.




Paar 2, in kruidenkleuren zijn inmiddels 3 keer meegewassen. Morgen stop ik zo nog een keer in de wasmachine, ik verwacht dat ze dan precies goed zijn vervilt.




Om een goede vorm in de sloffen te houden tijdens het vilten, heb ik ze opgevuld met fiberfill. Dat geeft genoeg steun om te voorkomen dat de sloffen dubbelvouwen in de was (met als gevolg een ongelijke vervilting) en is flexibel genoeg om mee te krimpen bij het vilten. Gos, soms vind ik mezelf toch zo vindingrijk ;o)

Maar ik breide niet alleen voor reuzen.




Minisokjes voor pasgeboren kaboutertjes.

De sokjes voor Jasper hebben kabeltjes. Mijn allereerste kabelprojectje. Ik vond het zo leuk om te doen. En veel gemakkelijker dan ik altijd had gedacht. Een priegelwerkje, maar leuk, leuk, leuk. Ik vond het een mooie oefening om de kabels van het 2e sokje te spiegelen.




Ik breide deze sokjes van een restje van de wol van de Jacobean-sokken die ik voor mijn moeder breide. Zelfgeverfde Bluefaced Leicester sokkenwol.

Ergens op het internet vond ik een handig kabelhulpje. Je hebt zo de kabelnaald voor het grijpen, zonder dat je hem tussen de kabels door in je mond hoeft te houden of achter je oor te steken. Ik maakte eentje voor mezelf. Stukje band, stukje elastiek en een knoopje. Een bijzonder knoopje. Ik vond het op straat in Sucre (Bolivia).

Ik heb van alles geprobeerd om te kabelen. Een officiële kabelnaald, met een bochtje. Een dikke stopnaald. Uiteindelijk bleek het het fijnst te kabelen gewoon met een extra sokkennaald van dezelfde dikte.

En omdat een sokje altijd kleiner kan.....

(en dan is dit nog niet eens het kleinste sokje dat ik ooit breide :o)