zondag, juni 29, 2008

Martelwerktuig

Nog een paar 'oude' foto's voor ik (eindelijk) mijn buit van de Countryfair laat zien (je moet het eigenlijk niet zien, maar voelen!).

Een paar weken geleden heb ik met een bult Romney wol gespeeld.
Eerst gewassen en geverfd.


Blauw, blauw, ik hou van jou :o)


En daarna buiten in het zonnetje de boel met mijn handkaarden spinklaar gemaakt.



Rest me 1 vraag: Zijn die handkaarden nu van die gevaarlijke attributen of ben ik gewoon bovengemiddeld onhandig met die dingen?

zaterdag, juni 28, 2008

Wat zie ik?

Kijk, kijk, het werkt, mijn inpandige kas....



Tomaatjetjetje



Paprikaatjetjetje

3 Paprikaplanten zijn wegens luis inmiddels naar buiten verhuisd (note voor mezelf: morgen weer eens met het spirtus-zeepsopje erbij langs). De planten binnen groeien als kool . Nog een dag of 2, gok ik, dan moet ik de beide tomatenplanten toppen, dan zitten ze tegen de bovenrand van het bloemkozijn.

vrijdag, juni 27, 2008

Rood met witte stippen.....





Vorig weekend gekocht op de Farm- en Countryfair in Aalten.




De 'roze met witte stippen' zaten niet goed, maar zouden wél beter bij mijn planten hebben gepast :o)

Rest van de fair-aankopen volgt. Want jullie denken toch niet dat deze klompen het enige is waar ik mee thuis ben gekomen?

donderdag, juni 19, 2008

Orde, orde

De afgelopen tijd is er ongemerkt (ach, wie hou ik voor de gek, het ging natuurlijk doelbewust) nogal wat spinbaar materiaal mijn hobbykamer ingeslopen. Van ons textiel-uitje en bezoek aan Hawar bracht ik wat Tussah- en Moerbeizijde mee en een mengsel van katoen met Tussah. Oh ja en een stukje wollen naaldvlies om eens mee te spelen.



Poging 1, met opliggende 'vlammetjes' van wol en zijde.

Hawar heeft een fantastisch assortiment, je zou me er een dag op kunnen sluiten, ik keek er mijn ogen uit. Volop inspiratie. Jammer genoeg zijn hun prijzen erg hoog, dus ik heb me ingehouden (ik weet dat de meeste materialen elders goedkoper zijn te verkrijgen). Ik heb staan lekkerbekken voor de kast met Noro-garens. Maar nee, niets meegenomen. Ik heb nog 2 bollen Noro Kureyon liggen en verder geen concrete plannen voor de andere garens. Maar die kleuren, die mengsels, jummie. Wat ik verder nog wel meenam, is het boekje: Wild van Vilt (foto elders in dit blogje) en een zakje restbollen.




Alle bollen waren ongelabeld, dus ik heb even een brandproef gedaan voor een snelle determinatie van de garens. De roze fikt als een gek, dus dat is zo synthetisch als maar kan. De paarse is een katoenen bandjesgaren. In de bovenste pluizige bollen zit mohair. En de onderste 4 bollen is alpaca (wellicht gemengd met wol). Ik weet nog niet wat ik ermee ga maken, maar er stond zo'n aanlokkelijk prijsje op de zak, dat ik het niet kon laten liggen. Ik bedoel maar, 4 bollen alpaca is geen straf om in huis te hebben. En de rest komt ook wel op, ooit. En anders geef ik het aan iemand die er wel een passende bestemming voor heeft.

Ik moest erg lachen toen A, de vriendin van mijn moeder zei: 'Zij zijn op deze manier van hun restanten af en wij zitten ermee'. Inderdaad, zo werkt het. En we trappen er nog in ook ;o)

De 2 andere 'punten' van ons reisprogramma zijn beslist een paar woorden waard. De eerste was de weefkunst-tentoonstelling in de Kijkzaal van de Bibliotheek in Wolvega. Die, ik moet het toegeven, geweldige dingen omvatte. Ik zag het niet zo zitten, een weefexpositie, dus had mijn vader meegelokt naar de plaatselijke kringloopwinkel. Toen die dicht bleek te zijn, zijn we toch de bibliotheek ingelopen en daar werd ik blij verrast. Prachtige dingen hingen en stonden er. Kunstwerken, mooi, mooi. Ik zou er zo een aantal van in huis willen hangen en zetten.

Daarna gingen we naar een expositie van handgemaakte kleding en gebruiksvoorwerpen uit (een deel van) China. Het was in het museum in Vledder (valse kunst, moderne glaskunst, etsen, enz.



Mijn hemel, wat een priegelwerk. Honderdduizend miniscule borduursteekjes, bandweefseltjes in naaigaren-dikte. Prachtige foto's. Indigo-geverfde kleding. Mooi, prachtig, geweldig. Dat dit allemaal door mensenhanden is gemaakt, ik was onder de indruk.




Het jasje links is handgeverfde indigo dat na het verven met een houten hamer is bewerkt. Daardoor wordt de stof ahw gepolijst en krijg je een prachtige glans. En de kleur, zo diep, bijna zwart. Mooi hoor.

Van ons 'schoolreisje' terug naar de binnen gestroomde (spinbare) materialen. Ik heb vanmiddag de boel eens wat geordend, in gripzakken gedaan én gelabeld, want ik begon het overzicht te verliezen. Eerst denk je dat je alles wel kunt onthouden, maar op een gegeven moment raak je toch de draad kwijt tussen al je vezels. Als ik wil spinnen, kan ik kiezen uit:
- Bluefaced Leicester
- Polwarth
- Fijne wol met zijde
- Alpaca
- Coburger Fuchs
- Moerbei- en Tussahzijde
- Katoen met Tussah
- Romney
- Gotland (meer geschikt om mee te vilten)
- Tencel (gemaakt van houtvezel)
- Bamboe
- Soja-zijde
- Ramie
- Mohair
- Merino superwash
- Merino
- IJslandse wol
- Duitse Eiderwol

Ik heb nog een paar leuke mengsels liggen die ik zelf heb gekaard:
- Romney-zijde
- Romney-bamboe

Van sommige materialen heb ik maar een kleine hoeveelheid, gewoon om te kijken hoe het spint en waar ik het voor kan gebruiken. Sommige wol heb ik al geverfd en de Romney-zijde heb ik gekaard met geverfde zijde. Ik kan zo genieten van de bak met al mijn 'wolletjes', ik vind het zo'n mooi gezicht, al die soorten, al die kleuren, al die mogelijkheden.

De boekenkast is ook 'iets' uitgebreid de laatste maanden. Het spinboek kocht ik op Marktplaats. Wild van Vilt bij Hawar. De rest bij Bol (deels voor kadobonnen). Ik vul voor Nipo online enquetes in en daarmee spaar ik voor Bol-bonnen. Ik kreeg er laatst 4 tegelijk en die wilde ik verzilveren voor een aantal boeken van mijn wensenlijstje. Netjes de boeken besteld, bestelling bevestigen en je dan realiseren dat je vergeten bent de codes van de kadobonnen in te voeren. Dom.... of heel slim.... want dan kun je dus nóg een keer een bestelling plaatsen.



Favorite Socks
The Ultimate Sock Book
The Crafter's Companion
Knitter's Almanac
Big Book of Handspinning

Wild van Vilt
Het Spinboek (volgens mij alleen nog maar 2e-hands te krijgen)

Och jee, vergeet ik toch bijna het boek van Stephanie Pearl-McPhee: Knitting Rules!

En nu ga ik de spullen bij elkaar zoeken voor ons weekendje Achterhoek. We gaan zaterdag naar de farm- en Countryfair in Aalten. Ik heb er zoooo'n zin in. Geen idee wat er in mijn tas springt zaterdag, jullie merken het vanzelf :o)

Zomer in een flesje

Vorige week schreef ik een bericht over mijn recente verfsels en vlierbloesemlimonade (en ja, er zat een verband tussen die 2), compleet met foto's. Maar tijdens het bewerken, ging er iets mis en tjoep, heel het bericht verdwenen in cyberspace (het enige dat overbleef was een opgeslagen versie met alleen de letter n :o(

Voor nu dus even alleen het recept voor vlierbloesemlimonade, het kan nog net. Straks zijn de vlieren uitgebloeid en moet je weer een jaar wachten.




Vlierbloesemlimonade

Pluk een mand of emmer vol vlierbloesemschermen (let op: niet van de soort met de bonte bladeren, die zijn niet geschikt). Dus gewoon van de huis-tuin- en keukenvlier die je overal tegenkomt. Kijk ze na op spinnetjes en andere onregelmatigheden. Knip eventueel de grootste stelen af (scheelt ruimte in je pan, maar nodig is het niet). Stop de schermen in een grote pan of emmer en giet er water op, zodat de schermen onder staan (leg er eventueel een deksel op om ze ónder te houden). Laat het een nacht staan. Je kunt de boel ook (au bain marie) verwarmen, gedurende 2 uur, maar dat maakt het wat mij betreft onnodig omslachtig.

Giet het water door een zeef. Als je heldere limonade/siroop wilt maken, kun je het beste het water door een koffiefilter gieten. Anders blijft er stuifmeel in het water achter, waardoor de limonade een beetje troebel kan worden. Voor de smaak maakt het geen verschil, enkel voor het oog.

Check hoeveel water je hebt. Standaardregel is: voor elke liter vocht gebruik je 1 kilo suiker.
Nu kun je citroensap (en eventueel citroenzuur) toevoegen, voor de smaak en conservering. Citroenzuurkorrels koop je bij de drogist, gebruik 1 eetlepel per liter vocht. Je kunt een verse citroen uitpersen of een flesje gebruiken. In een flinke pan vocht knijp ik een heel flesje citroensap leeg.

Ik breng het vocht aan de kook en voeg dan al roerend de suiker toe. Je kunt ook de suiker in het koude vocht doen en dan de boel opkoken, maar mijn ervaring is dan dat je goed moet roeren, anders kan de suiker onderin de pan aanbranden. Ik werk dus liever 'andersom'.

Zet voldoende schone flessen (en bijbehorende metalen doppen/deksels of rubber afsluitdopjes) klaar. Schoon werken is echt heel belangrijk om bederf te voorkomen. Kook daarom bij voorkeur de flessen uit met een beetje soda (niet te veel, want het geeft dan een wittige aanslag). Goed heet afspoelen en op de kop op een schone theedoek wegzetten tot je ze vult.

Glazen potten kun je trouwens geweldig goed schoonmaken in de afwasmachine. Bij flessen werkt dit jammer genoeg minder goed, omdat de hals te smal is om goed schoon te worden gespoeld. Die maak ik dus altijd handmatig schoon.

Laat het vocht even goed doorkoken en vul dan de flessen. Een trechter is onmisbaar. Sluit de flessen direct na het vullen en zet je een minuut of 5 op de kop (om omvallen te voorkomen, kun je ze bijvoorbeeld in het vergiet zetten dat je gebruikte om het water op te vangen en in mijn geval nog steeds op het aanrecht staat :o).

Zet de flessen (let op: heet!) na die 5 minuten weer rechtop, op een theedoek (om je aanrecht te beschermen en een te groot temperatuursverschil te voorkomen). Af laten koelen, etiketje erop. Zoek een donkere, droge plek in huis om de flessen te bewaren (trapkast, keukenkast). Geniet van je inmaak!
De flessen zijn sowieso een jaar te bewaren, maar mijn ervaring is dat ze veeeeel langer goedblijven. Hoe schoner je werkt, hoe minder kans op bederf. Je ziet trouwens al snel of er iets mis is gegaan met de inhoud (doordat de limonade licht/doorzichtig is). Als er ondefinieerbare flarden in rondspoken, kun je het beter niet meer drinken :o)

Vlierbloesemlimonade gebruik je als ranja, je lengt het aan met water (of karnemelk, mijn all-time favoriet op warme dagen). Het smaakt zoals de vlieren ruiken. Zomer in een fles!
Voor wie het leuk vindt, ik heb ook een recept voor vlierbloesempannekoekjes. Heel simpel, heel lekker, heel zomers. Roept u maar, dan tik ik het over.

maandag, juni 16, 2008

Hond?!



Wat? Krijgen we een hond? Hoera!

Nee. Sorry jongens, mamma is gewoon te krenterig om echte wolkammen te kopen....

zondag, juni 08, 2008

Droog!

Zindelijk
Luierloos



Ik ben trots, ons kleine manneke draagt overdag onderbroekjes ipv luiers. Al meer dan een maand (huh, de tijd vliegt) en het gaat hartstikke goed. Afgelopen week had hij een 'slechte' dag met meerdere plasongelukjes, maar in het algemeen komt alles in de wc terecht. Hoera, weer een mijlpaal. Tijdens het slapen heeft hij nog wel een luier om, maar die van de middagdut blijft al best vaak droog. We zijn er bijna, we zijn er bijna ;o)

We moesten ihkv het onderzoek rond zijn niersteen, een dag lang urine opvangen. Dat hebben we maar aangegrepen om de luier ook daarna uit te laten (hij had tenslotte al wat signalen afgegeven er 'klaar' voor te zijn). De eerste dagen was het even doorbijten, het ging steeds mis, vooral met poepen. Bleeeeh, niet fijn. En net op het moment dat ik bijna de moed begon te verliezen (en ineens snapte waarom er ouders zijn die hun kind tot hun 4e in wegwerpluiers rond laten lopen :o), viel het muntje. Hoera voor onze kleine grote man.

En dezelfde kleine grote man wil zich ook het liefst zelf aankleden. Zelluf doen is het motto.

Dat hij daardoor de helft van de tijd erg charmant gekleed gaat, nemen we op de koop toe :o)



Korte broek achterstevoren, laarsjes verkeerd om. Goed oefenen jongen, dan komt het vanzelf goed.

vrijdag, juni 06, 2008

Box Bag

Wat is dat toch met tasjes en zakjes? Heb je daarvan ooit genoeg? Ik niet in ieder geval. Telkens denk ik dat het toch weer beter/handiger/mooier kan. De ultieme tas, bestaat die??

Al eerder maakte ik breiproject-tasjes. En die gebruik ik ook heel graag. Ideaal als je onderweg of elders wilt breien en je breiwerk/bol/naalden niet wilt beschadigen/verliezen.

Op het internet kwam ik wel eens van die mooie Box Bags tegen, die leken me handig én leuk om te maken. Maar ja, een rits in combinatie met een voering, daar moest ik wel even 3 keer voor slikken en diep nadenken over de juiste volgorde van zo'n naaiproject. Gelukkig bracht ook hier het internet weer uitkomst, want ik vond een handige tutorial online. Zo hoefde ik niet zelf het wiel uit te vinden, gemak dient de mens.

Ik heb de aanwijzingen wel een beetje aangepast, zo heb ik voor de 'hoeken' aan de binnenkant mijn lockmachine gebruikt.



Nummer 1. Heel roze, heel vrolijk. Groot genoeg voor een bol sokkengaren en een sok-op-de-naalden én mijn onmisbare blikje met mijn brei-onmisbaarheden :o)



Het blikje vond ik tijdens onze laatste vakantie op de hergebruikersmarkt. Mijn vorige blikje was eigenlijk net te klein en het was zo'n gewurm om alles erin te krijgen. Dit blikje is een slag groter en 2 slagen practischer.
Zal ik eens vertellen wat er in mijn blikje zit, dat zich altijd ophoudt in de buurt van mijn sok(ken)-op-de-naalden?


Mijn kabelnaaldenhoudertje, mijn toerenteller, een inklapbaar schaartje (uit de outdoorwinkel), een telsteen (dobbelsteen met 12 ogen in dit geval), een aantal stekenmarkeerders, stopnaalden met punt om draadjes weg te werken, een mini-rolmaatje en ernaast een blikje met stekenmarkeerders die ik graag gebruik om gebreide toeren bij te houden.

Helemaal enthousiast door Box Bag nummer 1, ontstond ook nummer 2. Iets kleiner, maar nog precies ruim genoeg voor een sok-onderweg.



De rits komt uit de kringloopwinkel. Nieuwe ritsen vind ik altijd zo duur en hier op het eiland zijn ze niet (meer) te koop, dus als ik in de kringloopwinkel of op een rommelmarkt ritsen van goede kwaliteit en in gangbare kleuren vind, neem ik ze mee. Ik heb dus een klein voorraadje, heel handig.

Het lusje komt van een veter die in een ver verleden in een paar gympen zat. Ik heb ze toen vervangen voor een wat minder opvallend exemplaar, maar de veters zelf heb ik bewaard. En dan komt er een moment, dat ze goed van pas komen. Weggooierige types zullen hier van gruwen. Bewaren voor ooit. Ik ben er heel goed in :o)




Nee, de rits zit er niet scheef in, de Box Bag is wat ingezakt. Misschien maak ik nog eens eentje met een laagje plakvlieseline tussen voering en buitenstof, zodat er wat meer 'vorm' in zit.



Ritsen en voeringen, ik ben er niet meer bang voor :o)

donderdag, juni 05, 2008

Reuzen en kabouters

Het begon met 2 strengen limegroene Soedanwol (tapijtwol) die ik anderhalf jaar geleden bij de opheffingsverkoop van de enige garenwinkel hier op het eiland vond. Geen concrete plannen voor, maar ik kon ze niet laten liggen. Voor € 0,50 per stuk zou ik er ongetwijfeld ooit een bestemming voor vinden.




Het werden dus kindersloffen. Op dikke naalden gebreid, daarna een paar keer meegewassen in de wasmachine, tot ze lekker dik en stevig waren. Met een laagje latex eronder tegen het uitglijden. Winter, kom maar op.

En daarna had ik de smaak te pakken. Op Marktplaats vond ik een doos Soedanwol. Hele strengen, restbolletjes. In allerlei kleuren. Ik kocht hem voor een prikje (de porto was hoger dan de wol zelf).





Alles gesorteerd, nieuwe bolletjes gedraaid en de boel op kleur gelegd.




Hmmm, daar kan ik minstens 3 paar grote sloffen van breien.




Paar 1 werd supergroot, een reus zou er blij mee zijn :o). Ik moet het boordje nog even vastnaaien en dan gaan ze het vilt-traject in. Altijd spannend. Want in een wasmachine heb je weinig (geen) controle op de mate van vervilten. Maar deze sloffen zijn zo groot, dat ze altijd wel iemand zullen passen op het eind van de viltmarathon.




Paar 2, in kruidenkleuren zijn inmiddels 3 keer meegewassen. Morgen stop ik zo nog een keer in de wasmachine, ik verwacht dat ze dan precies goed zijn vervilt.




Om een goede vorm in de sloffen te houden tijdens het vilten, heb ik ze opgevuld met fiberfill. Dat geeft genoeg steun om te voorkomen dat de sloffen dubbelvouwen in de was (met als gevolg een ongelijke vervilting) en is flexibel genoeg om mee te krimpen bij het vilten. Gos, soms vind ik mezelf toch zo vindingrijk ;o)

Maar ik breide niet alleen voor reuzen.




Minisokjes voor pasgeboren kaboutertjes.

De sokjes voor Jasper hebben kabeltjes. Mijn allereerste kabelprojectje. Ik vond het zo leuk om te doen. En veel gemakkelijker dan ik altijd had gedacht. Een priegelwerkje, maar leuk, leuk, leuk. Ik vond het een mooie oefening om de kabels van het 2e sokje te spiegelen.




Ik breide deze sokjes van een restje van de wol van de Jacobean-sokken die ik voor mijn moeder breide. Zelfgeverfde Bluefaced Leicester sokkenwol.

Ergens op het internet vond ik een handig kabelhulpje. Je hebt zo de kabelnaald voor het grijpen, zonder dat je hem tussen de kabels door in je mond hoeft te houden of achter je oor te steken. Ik maakte eentje voor mezelf. Stukje band, stukje elastiek en een knoopje. Een bijzonder knoopje. Ik vond het op straat in Sucre (Bolivia).



Ik heb van alles geprobeerd om te kabelen. Een officiële kabelnaald, met een bochtje. Een dikke stopnaald. Uiteindelijk bleek het het fijnst te kabelen gewoon met een extra sokkennaald van dezelfde dikte.

En omdat een sokje altijd kleiner kan.....


(en dan is dit nog niet eens het kleinste sokje dat ik ooit breide :o)

Zo opa, zo kleinzoon

Er rolde ook weer een paar sokken van mijn naalden. Voor D. deze keer.
Van het restant van de sokken die ik vorig jaar voor mijn vader's verjaardag breide.



Kleine voetjes worden groot....

Diamonds and pearls...

Met kralen breien had voor mij heel lang iets ouderwetsigs. Buideltasjes met eindeloos veel kleine glaskraaltjes. Knap werk, maar niets voor mij. Maar met kralen kun je natuurlijk veel meer doen. Aangestoken door Cat van Letsknit2gether ging ik aan de slag met een zakje glazen kraaltjes (parelmoerig in paarsroze, aqua en geelgroen), een restje zwart garen en dunne naaldjes.




Ik had het hele zakje aan de draad geregen en op een gegeven moment leek het erop dat ik kralen tekort kwam. Maar, soms zit het leven mee, de lengte was precies goed voor een armband voor mezelf.



Sluiting eraan gezet en klaar was mijn bling-blingetje.

woensdag, juni 04, 2008

Hap-snap

En nu eerst een blogje schrijven, eindelijk weer eens. De volgorde van alle gemaakte/genaaide/gesponnen/beleefde 'dingen' van de afgelopen tijd ben ik kwijt, dus ik ga gewoon maar ergens beginnen. Aan de hand van de foto's die ik heb gemaakt, kom ik waarschijnlijk een heel eind. En de rest verzin ik er wel bij ;o)

Tijdens onze (mei)vakantie gingen we (uiteraard zou ik bijna zeggen) naar een hergebruikersmarkt (originele naam voor een rommelmarkt, nietwaar?). Daar vond ik een handvol haaknaalden in allerlei maten (die ik nog niet had).




Hartstikke mooi, maar die pasten er niet bij in mijn haaknaaldenbuis (ook ooit gekocht op een rommelmarkt, ik begin een patroon te herkennen).




Dus na de vakantie achter mijn naaimachien gekropen om een nieuwe haaknaaldenopberger te maken.



Alles een eigen plek, met ruimte voor uitbreiding (of hoe verzin je een goed excuus voor een iets te royaal geknipt stofje?). Zodra ik eraan denk, plak ik bij elk vakje een stukje band waar ik de maten op kan schrijven. Oh oh oh, wat een georganiseerd geheel :o)

Ik heb gesponnen de laatste tijd, veel gesponnen. Op mijn Ashford Kiwi, op mijn geleende Louët (enkeltrapper) en op mijn Louët dubbeltrapper (huh? wat? waar komt die ineens vandaan?... uh tja, dat verdient een eigen blogje...)



Een streng 3-draads getwijnde Duitse wol, zelfgeverfd met Acid Dyes. Mijn 2e Navajo-twijnsel. Teveel twist, niet helemaal tevreden nog. Meer oefenen. Maar al beter dan wat ik tot nu toe fabriceerde, dus er is nog hoop.



Zie, het Navajo'en gaat al beter. Nog wel af en toe een wat onregelmatig stukje, maar over het algemeen ben ik de overtwist kwijt. Heeeeeel langzaam trappen is de truuk.


Bluefaced Leicester (dat zo'n lelijk schaap zulke zalige wol kan produceren). 2-Draads. Lontwol geverfd met Acid Dyes, alweer paars/roze/blauwen, oh, wat hou ik daar toch van. Daarna gesponnen. 100 gram.

Toen ik bijna door mijn geverfde lontwol heen was, snel wat nieuwe voorraad geverfd. Eerst verven, daarna spinnen vind ik echt het allerleukst om te doen. Zo verrassend en kleurrijk en beslist niet saai bij het spinnen.



De bovenste 'toef' heeft allerlei herfsttinten. De onderste verfde ik zonder vooropgezet plan, ik liet de kleuren het werk doen. Spannende mengkleuren ontstonden voor mijn ogen.

De herfst-toef gesponnen. Navajo-ply. Toch weer te snel gewild en iets teveel twist in de draad. Morgen ga ik de streng nat ophangen en verzwaren, dan komt er wel weer balans in, verwacht ik.


De spannende kleuren in 'singles.



En in een Navajo-ply. BFL, superzacht en luchtig.

Dezelfde verfsessie leverde ook deze kleurenpracht op. De groene vlecht heb ik nog niet weer aangeraakt. Groen is toch echt mijn kleur niet. De regenboogspiraal was maar 50 gram en ik was van plan om de gesponnen draad te twijnen met een effen draad (zwart) om de kleuren optimaal uit te laten komen.


Maar het werd een Navajo-ply. Mijn eerste echte Navajo feitelijk.



De kleuren vind ik prachtig, de overtwist niet. Maar goed, zoals gezegd, dat gaat inmiddels steeds beter.

Verder nog wat kleine strengetjes, gewoon voor de leuk. Van boven naar beneden:

- Superwash merino. Aaaaaaah, moeilijk om te spinnen. Té glad (logisch, want superwash) en kwetsbaar. De draad knapte regelmatig en het was erg lastig om de boel dan weer aan elkaar te 'lijmen'. Navajo-ply. Ik vraag me af of dit sterk/duurzaam genoeg is voor sokken. Ik heb via Janny van de Wolboerderij nog wat superwash lontwol in bestelling (maar dat moet uit Nieuw-Zeeland komen, dus dat duurt nog even), ik ben heel benieuwd of dat ook zo glad (en moeilijk te spinnen) is. Wordt vervolgd. Het lijkt me ideaal om sokkenwol te kunnen spinnen die ik niet op de hand hoef te wassen.

- Een klein strengetje geverfde BFL, Navajo.

- Roodbruine merino lontwol, Navajo.

En nu, bedtijd. De avond is alweer om. 1 Blogje slechts, hoe haal ik op deze manier ooit de schade in?

zondag, juni 01, 2008

Broeikas-effect

Al sinds de verhuizing lopen we te dubben wat te doen met het zgn. bloemkozijn in ons huis. Een bloemkozijn is een soort rechthoekige 'bak' die tegen de gevel zit met een raam erin. Het geeft een ruimtelijk gevoel (het bloemkozijn zit voor de helft in het speelgedeelte van de kamer en de helft in de hobbykamer) en een heel diepe vensterbank. Die diepe vensterbank biedt verschillende mogelijkheden, maar hoe en wat precies daar konden we het maar niet over eens worden. Kussens erin om een fijn zit- en leesplekje te maken? Een speelplek voor de jongens? Gewoon een vensterbank voor planten? Een verzamelplek voor zooi? Want dat is het risico als zo'n plek geen 'echt' doel heeft, dat het vol komt te staan met van alles en niks.

En toen ineens wist ik het. Ik ga er een paar paprika's inzetten. Een inpandige kas. Leuk! Het werden uiteindelijk twee rode paprika's, een gele en een oranje. En twee gele tomatenplanten.





Deze foto is van een dikke week geleden en in de tussentijd zijn de paprika- en tomatenplanten enorm gegroeid. We hebben er al nieuwe stokjes bij gezet ter ondersteuning. In beide tomatenplanten zitten nu bloemetjes, dus dat belooft wat.

Er moet nog een definitief 'vloertje/vensterbank' in het bloemkozijn komen, maar dat is project 138 van onze to-do-lijst :o)




Niet alleen ik ben blij met mijn 'kasje'.... ook Jonas ligt er graag in het zonnetje.