Tot aan de Handwerkbeurs (eind oktober, Rotterdam) dacht ik dat mijn liefde voor mijn Louët (S10, dubbeltrapper) erg diep zat, maar ik geloof dat ik er een nieuwe liefde bij heb. Ik heb daar op een Majacraft Rose gesponnen en mijn hemel, wát een fan-tas-tisch spinnewiel. Mijn Louët spint heerlijk, maar de Rose, ik heb er geen woorden voor (en dat overkomt me niet zo snel :o), zalig in het kwadraat. Ik ging zitten en het ging vanzelf, dun en gelijkmatig en rustig. Ik moest me er echt achter weg slépen (en toen ik een 2e kans kreeg, ben ik er weer even achter gekropen...). Verliefd, gewoonweg verliefd. Op een spinnewiel. Het moet niet gekker worden. Alleen de prijs.... slik...
Maar goed, terug naar de Traditional. Die kreeg ik een poosje terug van mijn tante, die hem al jaaaaaaren ongebruikt op zolder had staan. Ik heb er een poetsdoek overheen gehaald, een beetje aan gesleuteld en her en der wat vet op gesmeerd. En nu loopt ie als een zonnetje. En zo spint ie ook.
Wat hangt daar nu aan de linkerkant?
Een zakje, een stoffen zakje.
Voor wol. Er past ongeveer 150 gram ongesponnen wol in. Zo heb ik het direct bij de hand, maar niet voor de voeten liggen. En ja, het blijkt dus heel handig in de praktijk.
2 opmerkingen:
Dat is errug handig. Ik ben nog aan het verzinnen wat een goede manier is om al mijn spin"frutsels" bij het spinnewiel op te bergen. Ben er nog niet echt uit ;o).
Groetjes Tessa
Kijk dat is nou een handige tip, wordt alleen mijn to-do lijstje wel weer langer van....en bedankt:)
Christien
Een reactie posten