Spinnen - update

Het valt niet mee hoor, leren spinnen op het oude Skipperke. Ik doe mijn best om de rust te bewaren bij het trappen, maar ik heb telkens weer de neiging om te hard te willen. Dat komt ook, omdat het spinnewiel een beetje haperig draait en ik daardoor steeds door het 'dode punt' heen moet trappen. Door de snelheid krijg ik een draad met teveel twist. En het klapperen is ook stiekem een beetje storend (zeker als je tv wilt kijken onder het spinnen).


Gisteravond liet ik mijn eerste spinsels aan mijn moeder zien en die gaf me, tot mijn verrassing, een prachtig compliment. 'Een prima draad, helemaal voor een beginner, dat heb ik ook wel eens anders gezien'. Wauw, ik was ineens helemaal trots op mijn wolletje.


Ze snapte mijn trubbels met mijn spinnewiel en bood me haar 'oude' Louët aan om te lenen. Zij heeft nu een spinnewiel met een dubbel-pedaal (en dát spint lekker!). Maar ook deze enkel-pedaals Louët spint als een trein. Ik zat werkelijk met open mond te spinnen, zoooooo'n wereld van verschil met míjn oudje. Ik weet niet of ik weer terug wil... ik ben gewoon nu al verwend.


Mijn eerste spinsel (met zelfgeverfde wol):

Ik ben nu met ongewassen wol aan het spinnen. Met extra lange vezels, speciaal voor beginners. Handig, een moeder mét voorraad. Mèn, dat spint lekker. Ik krijg er ook zulke fijne gladde handen van ;o)

Ik begin er steeds meer vertrouwen in te krijgen. Nieuwe hobby erbij?