Spannend of het deze keer goed uitpakt met vilten, zodat ze mij passen.De wasmachine mag overuren draaien om deze sloffen passend te vilten. Ze zijn EEEENORM!
Ik heb het bovendeel van dunne (merino)lintwol gebreid, de zool van een dubbele draad Cascade 220. Ik heb het patroon aangepast. De aanhechting van de zool en de 'boord' heb ik op een meer Judith-vriendelijke manier gedaan. De dubbele zool heb ik met naald en draad vastgezet ipv breiend aan elkaar te zetten (2 paar turbonaalden maat 9 tegen elkaar aan en dan met een extra, wat dunnere naald erbij afhechten vind ik geen pretje). De rolboord heb ik ipv averecht gewoon recht gebreid. Daarna stukje oprollen en vastzetten. Het patroon laat je dat ook vastbreiend/afhechtend doen. Veel omslachtiger in mijn ogen. En nu het klaar is, zie je amper verschil en na het vilten zie je er überhaupt niets meer van.
Omdat deze sloffen zo gigantisch zijn, durf ik het vilten toch wel weer aan de wasmachine over te laten. Ik gok dat er meerdere 'wasjes' nodig zijn om ze klein genoeg te krijgen voor mijn poezelige voetjes ;o)
Het was nog even spannend bij de 2e zooltjes, of ik wel genoeg wol zou hebben. Van het antraciet had ik nog maar een klein bolletje over (en zou dan een andere kleur moeten gebruiken (lelijk) of meer bestellen vanuit Engeland of Amerika (lastig). Maar kijk:
Dit hield ik over. Nog geen meter...
Ik zal het voor de zekerheid bewaren, voor als er ooit een gat in de slof(fen) slijt.
En nu ga ik de wasmachine vullen!
Wordt vervolgd....
1 opmerking:
spannend
Een reactie posten