Het sfeertje, de liedjes, de romantiek, het dansen, het happy end.... elke keer weer goed voor tranen. Hoe vaak ik de film ook zie, zodra we aankomen bij het vertrek van Johnny schiet ik vol en rollen de tranen me over de wangen. Heerlijk, zo'n gegarandeerd janken-film.
Ik was een jaar of 14 en ging met 2 vriendinnen naar Leeuwarden. Een hele belevenis voor 3 meisjes van het platteland, die nog niet zo vaak op stap waren geweest zonder moeders en/of oudere zussen ;o). Een middagje winkelen en naar de bioscoop. Dirty Dancing was de film die we wilden zien. En de film, mijn hemel, wat heb ik zitten huilen. En dat doe ik nog, elke keer als ik de film zie. En die keren kan ik al niet meer op 2 handen tellen. Want als ik hem tegenkom in de tv-gids, ga ik er altijd lekker voor zitten. Zo ook vanavond. Zalig zwijmelen. En janken....
1 opmerking:
Maar kind toch...
Huilen van geluk...geweldig toch.
Ik vind het ook een superfilm maar dan vooral vanwege het dansen.
Ooit kon ik het ook zo....zucht...
(weliswaar zonder lift, maar dan nog)
Een reactie posten