Aan de lijn

Oftewel de neiging om door te slaan. As ik iets leuk vind, ben ik moeilijk te stoppen. Dit was de laatste tijd ook het geval bij het naaien van slabbers. Met als gevolg dat ik nu een gigantische stapel heb. En er zit er niet eentje tussen die ik niet leuk vind :o)

Onmogelijk om de totale produktie goed op de foto te krijgen. Dan maar aan de lijn en op hurken een fotootje maken. Dit zijn er duidelijk teveel voor eigen gebruik. Maar geen probleem. Ik heb aan aantal keren een patchwork-slab kado gegeven en die vielen goed in de smaak. En de rest? Wellicht voor als ik tzt Frommes weer opstart. Wat in het vat zit, verzuurt tenslotte niet.

Speciaal voor Tijm. De 'restjes' blauwe patchwork gecombineerd met een blauw katoentje, verwerkt tot slabbers. De achterkant is van donkerblauwe flanel.

De dunne denim stof heb ik jaaaaaaaren geleden van mijn schoonzus gekregen die er ook weer jaaaaaaaaren geleden kleding van zou maken voor haar kinderen (die zijn inmiddels het stadium van zelfgemaakte kinderkleding allang voorbij ;o). Eigenlijk is het de achterkant van een foeilelijk (en nogal gedateerd) katoentje. Maar omgekeerd paste het wonderwel mooi bij elkaar). Zo krijgt alles uiteindelijk toch weer een goede bestemming (wat maar weer bewijst dat bewaarderig zijn beslist regelmatig zijn nut heeft).