Ik dacht aan een oud vitrinekastje of zo en dat dan verven. Zodat het de oubollige look kwijt is (want daar hou ik niet zo van). Nou, ik zag best veel van dit soort kastjes en terwijl ik aan het nadenken was, voor welke kleur ik zou kiezen (oranje, limeachtig) kwam daar ineens een blauw vitrinekastje voorbij. En dat leek me ideaal. Want al-geverfd betekent gemakkelijk over te verven (geen oude lak- of waslagen die d'r eerst af moeten). Even schuren en ontvetten en hup, een nieuw laagje verf erop. Of misschien ook niet, want de kleur blauw leek me eigenlijk ook zo gek nog niet (alleen een beetje voorspelbaar voor een badkamer misschien ;o).
Vandaag kwam het kastje hier en toen ik het uitpakte (het was zeeeeeeer degelijk ingepakt, lagen vloeipapier en bubbelplastic, dat best erg handig is voor volgende week als de kwetsbare dingen aan de beurt zijn om te verkassen), werd ik zeer blij verrast. De kleur blauw van de foto was heeeel anders dan de kleur in het echt. Want wat is toeval? De kleur van het kastje is zo goed als hetzelfde als de kleur van (één van) de tegeltjes van de wc beneden. En het is helemaal geen gangbaar blauwe kleur.
Het kastje is trouwens supernetjes geverfd. Zelfs de latjes (uh, hoe heten die dingen ook al weer?) zijn aan de achterkant/binnenkant geverfd (glas eruit, latjes verven, glas weer terug). Yep, grondig gedaan dus.
Frappant hè?
Wat ook frappant is, is dat het me nooit lukt om kleuren levensecht op de foto en dus op mijn blog te krijgen. Op de foto hierboven is dus helemaal niet te zien hoe bijna-gelijk de blauwen zijn ;o(. Nou goed, dan moeten jullie me maar op mijn woord geloven (of langskomen voor het bewijs) ;o)
Misschien ga ik tzt het kastje toch nog oververven. Misschien wel roze. Ja, je moet toch wat, als enig meisje in een mannenhuishouden ;o)
Om het af te leren, nog 2 recente spinsels. Zuid-Duitse wol, dat qua zachtheid en spinbaarheid goed kan concurreren met Bluefaced Leicester (maar als lontwol een stuk goedkoper is).
Links is de streng zonder naam, rechts is Indian Summer. Het zijn echt herfstbladeren-kleuren. Gesponnen van geverfde wol.
Jongste manneke in huis voelt zich, na 3 dagen koorts (de thermometer schoot gisteravond tot 40,5 graden, pffffff) gelukkig weer fris en fruitig (wel nog een beetje wiebelig op de benen). Geen excuus meer dus, aan de slag, Judith, inpakken maar weer!
4 opmerkingen:
Kleuren vangen op een digi-camera vind ik de grootste crime die er bestaat. Heel mooi kastje en weer hele mooie wolletjes.
Wat vervelend dat er nu ook nog een zieke tussendoor kwam, gelukkig gaat het al weer beter. Nu wel zorgen dat je zelf wel op de been blijft :o).
Ik zal aan je denken de komende dagen; het ligt nog vers in mijn geheugen hoe het was :-S.
Kleuren op foto krijgen lukt mij NIET! allez ja, het lukt wel, maar niet de kleur die het in het echt is... verschrikkelijk!
Het kastje is mooi! Veel leuker dan van die nieuwe dingen die al 'af' zijn en waar je niets meer mee kan...
Mooie wol weer... vooral die aan de rechtse kant vind ik te gek!
veel beterschap voor de zieke!
Wat fijn dat M. weer wat beter is (en jij 'lekker' verder kan gan met pakken).
De wol is weer prachtig geworden, mooi kleuren.
Het kastje ziet er ook goed uit. Blauwen en paarsen fotograferen is hier vaak het moeilijkst, soms lukt dat uitstekend buiten in de schaduw (helaas lukt dat niet altijd), soms weer beter in de serre... heeft vast te maken met lichtval en vooral het feit dat ik dus geen fotograaf ben :-)
Ik wilde zeggen wat Lizet zei: het zijn de blauwen die het moeilijkst zijn te fotograferen. Een oplossing heb ik er nog niet echt voor. Tot nu toe werkt 's avonds met flits het best.
En al zou jouw foto lukken dan mijn maakt mijn beeldscherm er vast weer een zootje van.
Een reactie posten