UFO's

Zo in de loop der tijd heb ik toch best een kleine verzameling opgebouwd van nooit-afgekomen- breisels. Heel lang dacht ik: 'ooit maak ik die wel af', maar diep in mijn hart wist ik natuurlijk best dat dat ooit waarschijnlijk nooit zou komen. Want als ik echt veel plezier in deze projecten had gehad, waren ze allang afgeweest. Dus... tijd voor een grote opruiming in UFO-land (UFO staat voor UnFinished Object).

Ik scharrelde 6 paar sokken in diverse stadia bij elkaar.




Links een paar BinsenKörbchen (blokjes-sokken) die ik voor een tante had gepland. Inmiddels heb ik voor haar een ander paar sokken gebreid. Het lichtblauwgroene garen vind ik naar breien (5 draadjes, ongetwijnd, dus ik prik er telkens doorheen). Onderop een paar paarse Vinnland's, prachtig patroon, fijn garen, maar teveel nadenkwerk en gepriegel. 2 Paar restjessokken waar de lol helemaal vanaf is. Dus: weg ermee.

De 2 paren die de strenge selectie hebben overleefd:




De zwart-paarse sokken zijn al voor meer dan de helft af en ik vind ze nog steeds erg leuk, dus die ga ik afmaken (zodra ik mijn paar handgesponnen sokken af heb). De grijs-zwart-gemeleerde sokken vind ik een crime om te breien (daar moet ik goed licht bij hebben), maar ik denk dat ze wel erg mooi worden, dus tanden op elkaar en doorbreien.

Er lagen niet alleen sokken half-af te zijn:




Een wollen vestje, met 1 draad witte handgesponnen wol en een draad zelfgeverfde handgesponnen wol. Ooit begonnen met niemand speciaal in gedachten. De geverfde wol is heerlijk vrolijk van kleur, dus zonde om dat maar te laten liggen tot Sint Juttemis. Een blauwe Tomten (ontwerp van Elizabeth Zimmermann), die ik voor jongste wilde breien. Maar ja, eigenwijs zonder proeflapje. En nu te klein (dat zag ik halverwege al, waarom ik dan toch stug door ben gegaan? Eigenwijs? Ik?). Ertussen een accordeon-muts. Patroon gekregen van Irma. Eén van de leukste mutsen aller tijden. En toch geen succes. Veeeeeeeel te groot geworden namelijk. Ik ga hem zeker nog een keer breien, maar dan met een aangepast stekenaantal, want leuk blijft ie.

Oudste's eerste breiprobeersel mocht (in overleg) ook uitgehaald. Hij is nu bezig met een doel en dat breit veel leuker natuurlijk.

Dus alles in een grote bak en het uithaalfeestje kan beginnen!

Een klein stemmetje in mijn hoofd mompelde: 'zonde van al het werk', maar eigenlijk was het vooral prettig. Dat ik deze breisels, waar ik, om wat voor reden dan ook, geen plezier meer in had of niet tevreden over was, dat ik daar niets meer mee hoef. Dat gaf me een onverwacht gevoel van opluchting.

Klaar voor een nieuwe bestemming!