Van begin tot eind

Ondanks dat ik nu zo ongeveer anderhalf jaar spin, heb ik nog amper met mijn eigen spinsels gebreid (een keer een bloemetje gehaakt, dat telt niet echt mee). Vraag me niet waarom, ik kan het niet goed verklaren. De wolletjes vind ik vaak te mooi om ze voor 'zomaar iets' te gebruiken en inspiratie voor hét ultieme project komt niet vanzelf aanwaaien. Dus groeit de voorraad handgesponnen garens én het besef dat ik wonderlijk bezig ben.

Dus... heb ik afgelopen week de stoute schoenen aangetrokken en een sjaal gebreid.


Superzachte merinowol geverfd, daarna gesponnen, Navajo-getwijnd (3-draads) en vrijwel direct een Drop Stitch Scarf opgezet. Met meer steken dan het patroon aangeeft voor een wat breder exemplaar.




Het begin: rechtsonder de regenbooggeverfde merino lontwol.

Gesponnen tot een dun draadje.




Navajo-ply voor een 3-draads garen.
Ongeveer 115 gram, 325 meter.





En geen plekje in de wolmand voor deze streng. Gelijk op de pennen.






Hier zie je goed hoe de kleuren verlopen in de draad. Voor het effect van deze sjaal hadden de kleuren langer door mogen lopen, zodat je elk patroondeel een overgang van kleur hebt. Ik ga dit patroon ongetwijfeld nog een keer breien en zal dan 'met voorbedachte rade' de wol ervoor spinnen. Het patroon is erg simpel, maar het effect vind ik bijzonder.

De kleuren zijn niet helemaal 'Judith', maar ik ben gepast trots op het resultaat. Mijn eerste, echte van-begin-tot-eind-project (oké, oké, niet helemaal vanaf het begin, want de lontwol kocht ik gewoon schoon).



Tadaaaa....



En nog even een close-upje van de 'gevallen' steken:





En nu ik de smaak van het breien met eigen wolletjes helemaal te pakken heb, heb ik ook al een nieuw project in gedachten. Sokkenwol spinnen.


Het begin is er, de wol is geverfd:



Wordt vervolgd.