We zijn weer thuis. Afgelopen zaterdag met een grote, blauwe vogel van KLM in NL gekomen. We hebben een prachtige tijd gehad in Bolivia, bijzonder, enerverend, emotioneel, af en toe ronduit zwaar, maar bovenal mooi. We hebben nogal wat tegenslag gehad, maar dat zakt, eenmaal weer thuis, vrij vlot naar de achtergrond. We pakken hier de draad weer op (figuurlijk, maar ook letterlijk... draadjes wol, ik heb al weer even heerlijk zitten spinnen, dat had ik verrassend gemist ;o) en moeten nu nog van alles en niks regelen. Op korte termijn om de adoptieprocedure hier in NL af te ronden en verzekeringen, werk, school, zwemles, voetbal, medische check, inschrijven hier en in Den Haag, aankomstfeestje, 2 verjaardagen, kinderfeestje, Sinterklaas en de Amelander traditie Sunneklaas om maar eens iets te noemen). En dan straks in nov/dec. onze verhuizing. Neuh, we hoeven ons de komende tijd niet te vervelen... Iemand nog een tijdrekker in de aanbieding?

Er moet nog veel gebeuren voor we er in kunnen, maar het begint al echt op een huis te lijken!
In Bolivia heb ik wél 1 paar sokken gebreid. In 10,5 week, dat is een nieuw (duur)record voor me :o)
Bij het beeld Christo de la Concordia (Cochabamba - Bolivia) schoot ik lekker op met sok nr. 2.
Het paar was klaar in hotel Anteus (Cochabamba). Wol-bamboe sokkengaren van Trekking ProNatura. Gekocht op de handwerkbeurs afgelopen voorjaar in Zwolle. Een tikkeltje stug om mee te breien, maar de sokken zitten erg fijn. Ik hoop dat ze door het wassen wat zachter worden.

En hier doe je het uiteindelijk allemaal voor. Het kleine manneke slapend in zijn eigen bedje (onder een door mij gemaakte patchworkdeken, net buiten beeld).