donderdag, oktober 15, 2009

Biet(je)


Het is een goed bietenjaar

Deze ene biet was groot genoeg voor ons vieren.

Vroeger (je wordt oud als je over vroeger begint te vertellen...) gaf ik als verjaardagsetenswens standaard rode bietjes, gebakken aardappelen en een gehaktbal op aan mijn moeder. En ik vind dat nog steeds heerlijk. Ik weet nog dat ik als kind graag een restje rode biet koud op brood at. Hoezo een echte bietenfan?

woensdag, oktober 14, 2009

Mét ballen

Oei, ik voel me zo'n slechte blogger de laatste tijd. En dat is niet omdat ik niets te vertellen heb en te laten zien. Eigenlijk het omgekeerde. Er is zoveel, dat ik gewoon niet goed weet waar ik moet beginnen.....

Vooruit, mijn werk-in-uitvoering-tas. Een tijd terug breide ik voor mijn tante een tas die ik daarna heb gevilt in de wasmachine.





Paarse wol met een subtiele strook met een zilveren lurexdraadje. Ik was zo enthousiast over het resultaat dat ik voor mezelf ook zo'n tas wilde maken. Maar dan groter. En grijzer. En met 'iets' erop gevilt of geborduurd.

Het plan sudderde een poosje en toen ging ik van start.

Ik breide een heeeeeeel grote tas van dikke wol. Eskimo van Drops om precies te zijn, heerlijke zachte wol die zich perfect laat vervilten (vollen).



Die liet ik in de wasmachine 'krimpen' tot ie nog ongeveer de helft van het oorspronkelijke formaat was. Een soepel, maar stevig viltsel is het nu. De tas heeft ingebreide handvaten, maar krijgt nog een hengsel, zodat ik hem ook als schoudertas kan gebruiken.

Ergens op het internet las ik de ultieme tip voor het blokken (= na het wassen je breisel opspannen om de juiste vorm/afmeting te krijgen). Blokken werkt perfect met.... blokken. Duploblokken. Je bouwt een frame-pje van de blokken in de maat/vorm van het voorwerp dat je wilt blokken. Daar schuif je de, in dit geval, tas omheen en laat de boel drogen. Ondertussen probeer je je jongste kind uit te leggen wat jij met zíjn blokken aan het doen bent :o)



Je breisel moet strak om het blokkenframe zitten, zodat het als het ware wordt opgespannen. Op de foto is het frame te klein, dit is dan ook niet het échte blokken wat je ziet, maar een voorbeeldje. Ik had het frame al afgebroken, voor ik bedacht dat dit misschien best een handige tip is om te delen. Dus even een snelle fotoshoot ingelast, speciaal voor dit blogbericht.


Een grijze effen tas is natuurlijk veel te saai en het roept om een versiering. Ooit zag ik een tas met allemaal gekleurde cirkels erop. En dat idee heb ik getransformeerd tot mijn eigen stippentas. Met gekleurde lontwol en viltnaalden prik ik overal stippen op de tas. Om de cirkels mooi rond te krijgen, gebruik ik tape-rolletjes. Koekjes-uitstekers werken ook goed bij het prik- of droogvilten, maar die heb ik niet in het rond. Vandaar de plakbandrolletjes, een goedkoop alternatief. Daar leg ik een plukje wol in en prik er dan net zo lang op tot de wol goed vast zit en een mooie stip heeft gevormd. Dan met het kleinere rolletje prik ik er een kleinere stip op van een andere kleur wol.

Het begin:


Ik ben nu ongeveer op de helft van de stippen. De katoenen voering (met veel zakken) ligt klaar, die naai ik er straks in. En dan dus nog even op zoek naar een geschikt hengsel. En dan is mijn grote grijze bonte tas klaar :o)


maandag, oktober 05, 2009

Eenzame sokken....

Klik hier voor een filmpje van een bijzonder eenzame-sokken-kunstwerk.