Stilte (voor onbepaalde tijd)

Voor de toevallige voorbijgangers van dit blog: ik ga voor onbepaalde tijd stoppen met bloggen. Bloggen voelt voor mij momenteel meer als 'moeten' dan als 'willen' en dat is niet bevorderlijk voor mijn gemoedsrust (noch de bedoeling van het hebben van een weblog, lijkt me). Mijn creativiteit staat al tijden op een laag pitje. Helaas. Dus voor nu, bedankt voor het lezen, ik heb genoten van jullie commentaren en..... hopelijk tot later!

Groeten,
Judith

Rikketikketik, van de naalden

Door afleidende factoren staat mijn hoofd creatief gezien naar weinig anders dan sokken breien. Simpele sokken. Geen moeilijke patronen, geen bijzonderheden. Gewoon naar mijn eigen vertrouwde patroon. Hierboven de 'oogst' van dit najaar. Minus een paar sokken dat ik té goed opgeborgen heb en nu dus even niet kan vinden (gelukkig hebben we nog de foto's: paar blogjes terug, het kinderpaar met het korte stukje restgaren Opal) én een paar dat ik inmiddels weggegeven heb (plus nog een paar dat ik niet kan laten zien, omdat het een kadootje is voor een zekere bezoeker van dit weblog... ssssssst). Rechtsonder mijn (momenteel enige) wip. Een paar damessokken in Regia Color.

Links een paar voor Leo, dan 2 paar voor mijzelf, dan 2 paar voor zoonlief. De rest zijn kindersokken in verschillende maten die ontstaan zijn als restverwerking uit mijn garenvoorraad. Voor de weggeef, voor de verkoop of voor ooit, voor de kindervoetjes die hopelijk dit huis nog gaan vullen.

En ja, ik had de foto natuurlijk even moeten bijsnijden. Zie ik nu. Naja, dit geeft jullie mooi een kijkje naar de achterkant van mijn favoriete stoel (al zit ik eigenlijk altijd op de bank) en op een Intratuin-tas vol videobandjes van 'vroeguh' die Leo op DVD's aan het branden is voor zijn ouders (groot GROOT karwei). De sokkenshowtafel? De Duplo-mand (waar, helaas, niet meer mee wordt gespeeld). Denk nu niet gelijk dat mijn hele huis vol staat met rieten meubelen (niet dat daar iets mis mee is, alleen niet mijn smaak), hierbij houdt het rietgedeelte op. Oh nee, help, hier lieg ik. Onze tuinstoelen zijn ook van riet. Misschien hou ik toch meer van riet dan ik dacht (Whoehahahaaaargh).

P.s. We hebben ook een (verantwoord) teakhouten tuinset en een blauwgeverfde bank en stoel (nog uit mijn studietijd), maar die staan door gebrek aan ruimte (postzegel tuin, weet je nog?) elders opgeslagen. Hopelijk volgend jaar op onze nieuwe stek meer ruimte (dat is eigenlijk al wel zeker, joepie!)