Minder blij was ik met het gevalletje 'schade' aan één van mijn favoriete bekers. Toen ik in Leeuwarden ging wonen, kocht ik bij de Hema (natuurlijk, waar anders?) een setje van 6 lichtgele aardewerken bekers. Al bijna 20 jaar lang worden ze bijna dagelijks gebruikt, ze hebben 5 verhuizingen meegemaakt en al die tijd hebben ze doorstaan zonder kleerscheuren. Tot vorige week, toen manlief een beker tegen de rand van het aanrecht stootte en er een hoek afspatte....
Omdat ik, om onduistere redenen, een vreselijke hekel heb aan beschadigde bekers (en borden en kommetjes enzo), istie afvalbak in gegaan. Adieu beker, tijd om te gaan, de eeuwige jachtvelden roepen.
P.s. Mooie kans om mijn eerste, echte weefsel te laten zien. En dat weven gaat een vervolg krijgen.
2 opmerkingen:
wat fijn dat je je ketting weer terug vond, ik hecht ook enorm aan spullen met een herinnering. Dat heb ik inderdaad ook met aardewerk. Laatst liet Noémi een bordje van mijn oma vallen, ik baalde echt gigantisc. Ik ga denk ik opzoek naar een 2e handse.
En wat prachtig je weefsel! Gebruik je het ook ergens voor?
ben blij dat je ze mooi vind.
ze zijn gehaakt van Catania. heerlijk katoen in wel duizend....nou ja heel veel kleurtjes!
veel plezier ermee.
Een reactie posten